Van november 2020 tot november 2021 lag het proefmodel van de Lintur in een drijvend hekponton voor anker tussen twee meerpalen voor de binnenvaart bij de Hanzeboog in Zwolle. Er zijn allerlei technische tests uitgevoerd om te zien hoe het schoepenrad werkt bij hoge en lage waterstanden, bij passerende scheepvaart en bij ijsgang. Het schoepenrad is afgeschermd met een rooster, om te voorkomen dat vis uit de rivier in het apparaat terecht komt. Het rooster houdt vis tegen, maar ook riet, takjes en afval.
Hoewel amper elektriciteit is opgewekt, is de eerste proef met een drijvende waterkrachtcentrale in de IJssel geslaagd, zegt initiatiefnemer Arnout de Bruijn.
De proef heeft ook een keerzijde: Qua opbrengst viel het tegen. Het is niet gelukt om flink wat elektriciteit te winnen uit stromend rivierwater. De stroomsnelheden waren zo laag dat er amper stroom kon worden opgewekt. Niettemin stelt De Bruijn dat zijn schoepenrad bij een hogere stroomsnelheid wel degelijk huishoudens en bedrijven langs de rivier van elektriciteit zou moeten kunnen voorzien. Rivierkundigen hebben daar twijfels bij. Die zeggen dat de stroomsnelheid in de IJssel sowieso te laag is om substantiële hoeveelheden energie op te wekken tegen een rendabele kostprijs.
Wie de Lintur van dichtbij wil zien kan dat doen in de haven van Hattem, want daar ligt de waterkrachtcentrale op dit moment.
Meer informatie over het project is te vinden op de website www.rivierverhalen.nl .
