Zomerwerkers, mensen die niet stilzitten, ook al vallen de mussen van het dak en smelt het asfalt onder de voeten. Je vindt ze ook in Hattem. In deze zomerweken stellen we graag een paar van hen aan onze lezers voor. In deze laatste aflevering Jacqueline Snijder, vrijwilliger bij de stichting Voor Mekaar.
Ook in de zomerperiode gaat veel vrijwilligerswerk gewoon door. Voor Mekaar is een vrijwillige hulpdienst voor alle inwoners van Hattem. Belangeloos hulp bieden in de thuissituatie van mensen die ondersteuning nodig hebben, staat er als aanbod op hun website. Deze vrijwilliger heeft ’heel verschillende activiteiten met heel verschillende frequenties’, zoals ze zelf zegt. ‘Op het moment ga ik wekelijks bij iemand langs voor een uurtje gezelschap. Eens in de drie weken rijd ik deelneemsters naar en van het maaltijdproject van de Bethelkerk, en een keer in de vier weken breng ik iemand naar de kapper en weer thuis.’
We treffen elkaar in de grote hal van de Hof van Blom. Samen met haar ‘mevrouw’ wandelen we naar bakker Blom voor hun uitje. Mevrouw wil liever niet met naam en foto in het nieuws. Ik kan haar wel van alles vragen.
Waarom nam u contact op met Voor Mekaar?
‘Mijn dochter wees mij erop. Ze zei: Dan kom je er eens uit en zit je niet altijd op je kamer.’
‘Toen ik 1,5 geleden met mevrouw kennis maakte, keken we samen naar Wimbledon. Je hoeft niet altijd iets te zeggen. Ook als we bij bakker Blom zitten, praten we niet veel. We kijken naar de mensen die voorbij komen. Of, sinds het fietsverbod in de Kerkstraat, zegt mevrouw iets als er weer iemand voorbij fietst. Ik durf dat niet.’
‘Dat doe je toch niet, fietsen als het niet mag.’
Achter ons in Blom wordt een klein kind omhoog gegooid. Ik hoor de vader trots vertellen dat ze net loopt. Het is net iets teveel geluid om elkaar goed te kunnen verstaan.
Sinds een tijdje hebben ze ook contact via een speciale app waarmee ze kunnen beeldbellen.
Is het in de zomer stiller?
‘Nee hoor, mijn vriendinnen komen steeds.’
Terloops hoor ik dat er een nieuw achterkleinkind is geboren en dat broers en zussen verspreid over Nederland en Europa wonen.
‘Een coördinator van Voor Mekaar informeert regelmatig hoe het gaat met het contact tussen mevrouw en mij. Ik vind het prettig dat ze er tussenzit om een vinger aan de pols te houden. Een dikke tien voor Jacqueline, had de dochter laatst doorgegeven.’
Vanwaar de dikke tien?
Mevrouw reageert: ‘Jacqueline is altijd op tijd. Dat is fijn, want anders zit ik te wachten. De tien is ook voor hoe we contact hebben en hoe ze dingen onthoudt.’
‘Ik weet niets van oogschaduw en zo of welke lipstick het mooiste is. Ik kom in een nieuwe wereld.’
Dat geldt ook voor het vrijwilligerswerk, in een nieuwe wereld komen?
‘Het helpt mij om andere Hattemers te leren kennen. Ik kom in andere sferen en kringen, en op plekken waar ik anders niet gauw zou komen. Het geeft het leven iets leuks en moois. Vrijwilligerswerk voelt anders dan betaald werk, maar dat zegt niets over de verantwoordelijkheid die ik heb om goed voor de mensen te zorgen. Dit vrijwilligerswerk is niet direct heel spannend maar wel verrijkend. Ik zie hoe levens kunnen lopen en word geconfronteerd met ouder worden en wat dat met mensen doet. Ik zie dat mensen alleen zijn ’s avonds, dat je afhankelijk wordt van anderen. Het dringt echt tot me door dat je zo oud kunt worden.’
Mevrouw herkent zich wel in deze woorden. ‘In het begin wilde ik er niet aan, in minder kunnen en ouder worden. Laat me met rust, was mijn reactie.’
‘Nu doe je moeite om er goed uit te zien en je houdt het vol.’
We nemen afscheid. Het tweetal gaat nog even op pad om de wekelijkse kleine boodschappen te doen. Ze weten de weg inmiddels.
Wilt u meer lezen over Voor Mekaar? Eerder interviewden we Albert Bisschop. Vrijwilliger worden bij Voor Mekaar? Zie de website van de Stichting.
Lees alle berichten over Hattemse Zomerwerkers
Van de redactie
Leest u al HattemNieuws? Ontvang voortaan nieuws en achtergronden in je mailbox!
Mooi werk, en ook een leuk interview,openhartig en to the point