Naast artsen en verpleegkundigen zijn er nog vele andere medewerkers van Streekziekenhuis Isala die direct of indirect bijdragen aan de zorg voor coronapatiënten. In een serie vertellen zij hun verhaal. Deze keer ergotherapeut Rimke Dijkhuizen. ‘De motivatie van mijn patiënten is enorm, maar ze kunnen nog maar weinig. En het opbouwen gaat langzaam.’
Als ergotherapeut helpt Rimke ex-coronapatiënten om met praktische oplossingen hun leven weer op te pakken. ‘In het revalidatieprogramma van Isala werken wij samen met meerdere specialismen, zoals logopedie, fysiotherapie, ergotherapie, revalidatiegeneeskunde, sportgeneeskunde, psychologie en diëtetiek. Gelukkig verloopt een besmetting met het coronavirus voor veel mensen mild. Maar er is ook een deel dat nog heel lang klachten heeft. Er is wel herstel, maar het gaat langzaam.’
Vermoeidheid
De patiënten die Rimke begeleidt, zijn divers. ‘Ze hebben op de corona-afdeling gelegen, op de IC of ziekten gewoon thuis uit. De overeenkomst is dat het nu nog bijna allemaal mensen zijn die tijdens de eerste golf ziek werden. De leeftijd is relatief jong. Mijn jongste patiënt is pas begin twintig en is al bijna een jaar bezig met haar herstel. In het begin wisten wij nauwelijks iets van corona. We wisten ook niet dat je nog zo lang klachten kon houden. Het grootste probleem waar mijn patiënten tegenaan lopen is vermoeidheid, zowel fysiek als mentaal. En wat wij inmiddels weten is dat wanneer mensen te snel weer opbouwen, ze weer in een dal kunnen vallen. Normaal stimuleer ik juist om dingen weer op te pakken, bijvoorbeeld na een beroerte. Nu kijk ik mee welke keuzes mensen moeten maken zodat zij zich niet overbelasten. Dat is lastig. Want patiënten zitten gemotiveerd hier aan tafel, denken aan de slag te gaan – en dat doen wij ook – maar in hele kleine stapjes dus. Uiteindelijk is er wel het besef het is zo. En passen zij hun leven aan.’
Belastbaarheid
‘Ik vind de verhalen die ik hoor indrukwekkend. Veel mensen waren niet zo ziek dat ze opgenomen moesten worden. Maar nu ze hersteld zijn van corona hebben ze veel last van lichamelijke en geestelijke vermoeidheid. Fysiek werk gaat nauwelijks, maar ook dagen achter de pc zitten is lastig als jij je niet goed kunt concentreren. Mijn patiënten hebben ook veel last van prikkels en kunnen moeilijk dingen tegelijk doen. Samen met hen breng ik in kaart wat de belastbaarheid over de dag is. Zo laat ik ze een schema invullen wat zij gedurende de dag doen. En vervolgens kijken wij daar samen naar wat praktisch haalbaar is. Vier uur computerwerk niet, maar acht keer een half uur verspreid over de hele dag misschien wel. De avond is vaak een druk moment in gezinnen. Dat kan ook te veel zijn. Dan is het handig om overdag bijvoorbeeld al wat voorbereidingen te doen voor het eten.’
Verre van normaal
Om er voor te zorgen dat patiënten niet te lang hoeven te wachten op een afspraak bij de ergotherapeut, kreeg het team van Rimke er een nieuwe collega bij. ‘Ik denk dat wij als team rond de twintig voormalig coronapatiënten per week zien. En dat zijn dus vooral nog patiënten uit de eerste golf. Ik verwacht zeker ook nog mensen te zien uit de tweede golf. Het kan inderdaad zo zijn dat als straks de meeste mensen zijn gevaccineerd, het leven weer wat normaler is, wij nog steeds veel ex-coronapatiënten zien. Voor hen is dan het leven nog verre van normaal.’
