‘Hij is uit de tijd gevallen’ of hij is ‘uut de tied’. Er zijn verschillende uitdrukkingen voor het moment dat mensen zijn overleden. De uitvaartvereniging De Laatste Eer mag dan 100 jaar bestaan, uit de tijd zijn ze zeker niet. Voorzitter Wim Veltkamp gaf RTV Hattem eind april alvast een rondleiding door het vernieuwde uitvaartcentrum aan de Van Galenstraat, waar op 29 juni alle Hattemers welkom zijn. Maar daarover straks meer.
Wim, fijn dat we langs konden komen. Ik zie een prachtig wit gebouw en ook binnen zijn de kleuren helder, maar ook warm. Waarom hebben jullie het uitvaartcentrum vernieuwd?
‘Een modern eigen uitvaartcentrum in Hattem, warm ingericht door een professional met goede betrokken medewerkers, dat is van deze tijd. Open. Niet een nietszeggend gebouw met mannen in zwarte pakken met sombere gesloten gezichten zoals vroeger.’
‘Overlijden is steeds meer onderdeel van het leven geworden. Er heerste een taboe op de dood. Vroeger werd je weggehouden als opa of oma stierf. Toen ons zoontje vier was, hebben we samen bij de kist van mijn vader gezeten en hij heeft zijn tekening erin gelegd. Prachtig en zo veel beter dan toen er nog gezwegen werd over de overledenen.
Je ziet het ook aan de manier waarop een bijeenkomst of dienst wordt gehouden, maar ook waar ze het doen. Tegenwoordig kiest men voor allerlei plekken om samen te komen. Waar mensen vaak tegenaan lopen is, dat de overledene niet overal bij mag zijn. Een ceremonie met de overledene erbij kan uiteraard wel bij ons.’
‘In de ontmoetingsruimte verzorgen we dus niet alleen de bijeenkomst, maar men kan er ook condoleren of na afloop samenkomen. Waar ik zelf aan moest wennen is het drinken van een borrel na afloop “want papa wilde dat we doorgaan met het leven”. Een mooie gedachte, al vond ik toen ik dat voor het eerst hoorde een borrel meer iets voor de gezelligheid. Nu denk ik daar anders over. Ook na een begrafenis of crematie mag er een zekere gezelligheid zijn.’
Jullie zijn al 100 jaar een vereniging, met nu 1800 leden. Wat is de kracht van jullie vereniging?
‘We zeggen altijd: Als er iemand overlijdt heb je je handen vol aan verdriet. Wij zorgen voor alles wat geregeld moet worden. Eén telefoontje en wij helpen. De verzorging van de overledene, de kist, kaarten, bloemen, ceremonie, noem maar op. Wij staan klaar. We zijn een vereniging van en voor elkaar, al 100 jaar.’
Helpen jullie mensen als ze, ook als de dood nog niet in zicht is, er over willen praten, wat tegenwoordig zo geadviseerd wordt?
‘Zeker. Er komt dan iemand langs en we bespreken alles. Daarvoor hebben we ook een map waarin de wensen opgeschreven kunnen worden, zodat, als het zover is, de nabestaanden de wensen bij de hand hebben.’
Waarom zou ik lid willen worden?
‘Zoals ik zei, één telefoontje en we staan klaar. De uitvaartverzorger, de gastvrouwen, de mensen van de horeca, de dragers, maar ook het uitvaartcentrum is dag en nacht open als je gebruik wilt maken van de familiekamer. En natuurlijk staat er een rouwauto klaar. Dit hoort allemaal gratis bij het lidmaatschap van veertig euro per jaar, maar laat de mensen maar naar onze website gaan. Daar staat alles op.
Wat ik het belangrijkste vind om te zeggen is, dat we ontzorgen op een moment dat het verdriet heel groot is.’
Jij bent in dienst van de vereniging?
‘Haha… dat denken mensen wel eens. Nee hoor, ik ben vrijwilliger, nu zeven jaar. Toen ze mij de eerste keer vroegen om bestuurder te worden, zat ik nog volop als vrijwilliger in de sport. Maar toen ze nog een keer langskwamen, bleek dat de vereniging op zou gaan in een grotere organisatie van Noord-Oost Veluwe als ze het bestuur niet rond zouden krijgen. Toen heb ik ja gezegd. Dit uitvaartcentrum in Hattem wilden we niet kwijt.’
‘Het bestuur, en de beheerscommissie die voor het gebouw en het groen zorgt, zijn onbetaalde krachten. De uitvaartverzorger, gastvrouwen, de mensen van de horeca en de dragers zijn in dienst van de vereniging, dat zijn betaalde krachten.
Elk jaar hebben we een bijeenkomst waar we met elkaar praten over wat goed gaat en wat niet. Als bestuur gaan we jaarlijks naar een landelijke dag om bijgepraat te worden en de medewerkers kunnen cursussen volgen.
De medewerkers kunnen veel meemaken…
‘We spreken elkaar regelmatig. Ze kunnen altijd bij ons terecht.’
Zijn er speciale opleidingen om dit werk te doen?
‘Ze zijn er zeker voor uitvaartverzorgers, maar dragers en verzorgers komen uit onze eigen vereniging. Jonge mensen lopen een tijdje mee en leren zo het vak.’
Zijn jonge mensen bezig met de dood?
‘Als je jong bent, heb je het daar niet over tenzij er iets gebeurt, natuurlijk. Word je ouder, dan kom je anders in het leven te staan. Eerst ben je bezig met verliefd worden, een huis enz. enz. Later maak je meer mee en denk je na over het einde van je leven, wat een keer komen gaat.’
Je zei dat jullie alle Hattemers willen uitnodigen om binnen te komen.
‘Klopt. Begin juni komt er een speciale krant bij de Hattemers in de bus en half juni nodigen we alle Hattemers uit. Je kunt dan overal kijken en vragen stellen.’
‘Een paar jaar geleden hebben we op de langste dag in juni met een kist en bloemen op de markt voor de Andreaskerk gestaan. Natuurlijk kregen we vragen als ‘wat doen jullie hier?’. Maar we kregen ook veel vragen over ons werk.
Niet iedereen loopt op 29 juni makkelijk naar binnen. Dat taboe waar ik het over had, enige angst, het is er nog steeds. Door te laten zien wie we zijn en wat we allemaal kunnen doen, door straks de deuren open te zetten van ons uitvaartcentrum, hopen we dat mensen er meer over gaan praten, maar natuurlijk vinden we het ook fijn als men lid wordt.’
Tijdens het radioprogramma van RTV Hattem, Hattem Actueel, wordt Wim Veltkamp op 22 juni geïnterviewd.
