Zaterdag 25 oktober moest Hatto-Heim op een drassig veld aantreden tegen ’t Harde. Dat het een moeilijke wedstrijd zou worden stond bij voorhand al vast, een drassig veld en een moeilijke tegenstander die graag resultaat wil behalen tegen Hatto-Heim. Vooraf was het maar de vraag of er überhaupt gevoetbald kon worden. Scheidsrechter Vos had serieuze twijfels over de kwaliteit van het doorweekte veld. Met inzet van de beruchte ‘drie-tanden-greep’ werden plassen en slappe plekken te lijf gegaan om het water weg te werken. Pas na inspectie en omkleden besloot de leidsman dat er toch gespeeld kon worden – en dus geen uitwijk naar kunstgras nodig was.
Rond half drie ging de bal op het drassig veld rollen en was Hatto-Heim die de eerste kansen kreeg, zoals Twan van Rijssen in de 8e minuut, maar de bal naast ging.
In de 22e minuut de grootste kans van de eerste helft via Bram Neuteboom, maar de bal sprong van zijn voet waardoor keeper Thijs de Ridder de mogelijkheid had om redding te brengen. Verder ging het voetbalspelletje op en neer en waren er kansen aan beide kanten.
Een aantal malen moest Ezra redding brengen.
Toch kwam ‘ t Harde in de 40e minuut op voorsprong na balverlies op het middenveld en de voorzet werd in een drassig strafschopgebied afgerond door Bram van der Worp.
Na nog wat kleine kansen heen en weer floot scheidsrechter Vos na drie kwartier voor rust en dirigeerde de teams naar de warme thee.
Krachtig hakje
De tweede helft ging Hatto-Heim voortvarend van start en dat leidde In de 52e minuut misschien wel tot het mooiste doelpunt van het duel. Een vrije trap vanaf rechts door Bram Huisman werd knap verlengd door Twan van Rijssen, die de bal met een subtiel hakje achter zijn standbeen langs in de verre hoek werkte: 1-1.
Vijf minuten later wederom een grote kans voor Hatto-Heim waarbij Bram Neuteboom door zijn eigen actie alleen voor de keeper kwam maar de bal helaas over het doel schoot.
Daarna kreeg ’t Harde ook nog verschillende kansen en wist spits Luuk Struik de verdediging van Hatto- Heim regelmatig in moeilijkheden te brengen met zijn snelheid en fysieke kracht, alles wat een spits nodig heeft.
Toch was het Hatto-Heim die in de 82e minuut op voorsprong kwam. Een perfecte steekpass van Roan Mensink zette Robin van der Ziel vrij voor de keeper en hij bleef koelbloedig: 1-2. Daarna was het ’t Harde die volop in de aanval ging om toch nog een punt uit de wedstrijd te slepen. Dat lukte in de 88e minuut door Luuk Struik die na een overtreding op Aron Winkelhorst, waar de scheidsrechter niet voor vloot, de 2-2 aan kon tekenen. Diezelfde speler kreeg in de 90e minuut nog een grote kans, maar het was Ezra die redding bracht.
Rossen
In deze fase moet Hatto-Heim misschien nog leren om bepaalde momenten niet voetballend op te willen lossen maar af en toe de bal gewoon naar voren rossen.
Bepaald momenten hielden de Hatto-Heim supporters hun hart vast toen er een pass werd gegeven in eigen strafschopgebied en gelukkig de groenwitten even niet attent waren.
Dit zijn momenten dat je het even anders moet doen en de bal maar een ‘peer ‘geeft zodat je deze voorlopig niet meer terugziet. Jammer dat je de drie punten in de laatste minuut letterlijk weggeeft. Voor Hatto-Heim voelde het gelijkspel als een nederlaag.
De ploeg toonde veerkracht en creëerde genoeg kansen, maar verzuimde in de slotfase slim te spelen.
s.v. ’t Harde – Hatto Heim 2-2 (1-0). 40. Bram van der Worp 1-0, 52. Twan van Rijssen 1-1,
82. Robin van der Ziel 1-2, 88. Luuk Struik 2-2.
Zaterdag 1 november staat er een thuiswedstrijd op het programma , om 14.30 uur de wedstrijd tegen VVOP.
Foto: s.v. ’t Harde
verslag: Gradus Dijkman
