Op geen andere dag in het jaar is de mensdichtheid in Zalk zo hoog als op de derde zaterdag in september. Dan wordt ‘het waar aan de man’ gebracht tijdens de jaarlijkse braderie. Duizenden en duizenden mensen verdringen zich dan langs kramen die bezaaid staan in de dorpskern van Zalk. Het lijkt er wel op dat men wil vergeten wat er in de koffer zat die door de Haagse gangen werd gesleept door de minister van Financiën.
Het zonnetje scheen heerlijk op 20 september, alle recepten wezen op een heerlijke dag. Maar om klokslag half drie dachten de weergoden dat het tijd was om de hemel open te zetten. Het leek wel het teken dat het tijd was voor iets anders. Op hetzelfde moment aan de zuidkant van het dorp klonk er een fluitsignaal, het teken dat de zinnen verzet moesten worden. Maar verzet je maar eens als je eerder die dag langs de heerlijkste waren en de mooiste koopjes bent gelopen. Er wordt iets verlangd wat misschien wel onmenselijk is.
Buurtstrijd
Maar er staat wat op het spel tijdens ‘de strijd om de IJssel’ tussen twee buurtdorpen. De Wilsummers hebben de overtocht gewaagd, met de gedachte dat zij vorig seizoen ‘heer en meester’ waren in de beide wedstrijden. Met dit vertrouwen gingen ze ook de wedstrijd in. Ze wisten zich ook in het eerste kwart van de wedstrijd te belonen, niet dat het voetbal van de Wilsumse kant zo goed was. Maar ze hadden controle over de wedstrijd tegen Zalk, die Wilsum ook geen pijn kon doen. Waardoor Wilsum met een 0-1 voorsprong de rust in kon gaan.
Na de rust kabbelde de wedstrijd op hetzelfde tempo door als de eerste helft, met weinig kansen en twee teams die elkaar in evenwicht hielden. Tot op het moment dat Zalk een vrije trap kreeg op de rand van het 16-metergebied en Sander Kuiper de vrije trap langs de muur en de keeper schoot in de goal.
Tijdelijke opsteker
Deze opsteker voor Zalk bracht het thuisteam op twee gedachten: de winst over de streep trekken of de gelijke stand koesteren. Waardoor het speelveld heel groot werd en de Wilsummers de ruimte kregen om te voetballen. Wilsum kreeg daardoor meer grip op de wedstrijd en daardoor meer naar voren ging spelen. Het was geen wedstrijd van veel kansen. Maar het blijven spreeuwen, als ze iets mee kunnen pikken grijpen ze hun kans. Met nog twintig minuten te spelen, versieren ze een corner. Deze wordt op de rand van de vijf meter gebracht en moeiteloos in gekopt.
Na deze 1-2 lijkt Wilsum helemaal de grip op de wedstrijd te hebben en Zalk weet nauwelijks nog iets te creëren. Ook voeren ze Zuid-Europese tactieken uit om de tijd te beïnvloeden, maar de arbiter bezat helaas geen Italiaans uurwerk. Zijn Zwitserse precisie bracht Zalk de uitweg naar een gelijkspel. Wederom een corner die uiteindelijk belandde op het hoofd van Rinse van der Velde, die met zijn laatste krachtsinspanning de eindstand bracht in de 97ste minuut op 2-2.
verslag en foto: Rick Schuurhuis
