De kinderen uit groep 3/4 kijken me aan. Sommigen weten een beetje wat ik kom doen en anderen waren net even weg toen juf Nienke Dasselaar het uitlegde. Aanleiding is de boeken-challenge van de Sint Andreasschool: met kinderen, leerkrachten en ouders wil de school dit jaar duizend boeken lezen.
Ook Linda Eisema-Schouwenburg is juf van deze groep, maar vandaag ben ik uitgenodigd bij juf Nienke, zodat de kinderen kunnen vertellen over de boekpresentaties. Of, zoals de kinderen het noemen, de boekpromotie. Allemaal om die challenge te halen en het leesplezier te bevorderen (of is het net andersom?). Met de challenge zijn ze halverwege. We beginnen met de vraag hoe dat bevalt, een boek lezen.
Voordat we naar de duimen omhoog, opzij en naar beneden gaan (inderdaad, er zijn kinderen die lezen ‘echt stom’ vinden), eerst naar een van de leerlingen die mij voordoet hoe je dat doet, een boekpromotie. Ze gaat voor me staan met het boek in haar hand. ‘Kijk, dit is mijn lievelingsboek. Ik heb het heel lang geleden gelezen, maar wel drie keer. De nacht ervoor heb ik bedacht dat ik kon vertellen over mijn lievelingspoppetje of lievelingsdier.’
’s Nachts? Je kon niet slapen?
‘Ik vond het best spannend. Je staat alleen met allemaal kinderen om je heen en je moet iets zeggen.’
(Een andere vinger:) ‘Ik had ook bijna de hele nacht niet geslapen. Ik heb het boek Waar is mam? van de bieb gelezen. Ze was in het ziekenhuis omdat de baby was geboren. Mijn moeder heeft me geholpen.’ (Want die was dus wel thuis.)
Een boekpromotie vinden ze wel handig ‘want dan kunnen andere kinderen het ook lezen’.
Is lezen leuk?
De vingers gaan alle kanten op bij de vraag of lezen leuk is. Eerst de duimen die omhoog wijzen. ‘Het is gewoon leuk’, ‘Er staan creatieve dingen in’, of ‘De verhalen zijn zo spannend, ik kan niet meer stoppen.’ ‘Soms staan er ook grappige dingen in.’
Moet je dan zachtjes in jezelf lachen of hardop?
‘In mezelf.’
‘Het is leuk omdat het nu mijn lievelingsboek is.’
Bij de duimen opzij (lezen is zo-zo) komt de verrassende uitleg: ‘Soms past het niet helemaal. Bijvoorbeeld, ik ben een meisje en ik hou van barbies en het boek gaat over voetballen waar ik niet zo van hou. Maar het is wel leuk.’
De opzij-duim komt ook door ‘heeeeele lange woorden’ die niet te begrijpen zijn en moeilijke letters.
Een boek kan ook ‘gewoon niet leuk’ zijn. ‘Ik lees het dan wel uit maar ik wil ook een ander boek zoeken.’ Deze krijgt een duim naar beneden. En deze ook:
‘Ik vind het gewoon stom.’
Wat vind je stom?
‘Alles. Ik teken liever dan dat ik verhaaltjes lees.’
Duizend boeken
Na de zomervakantie gaan de Andreasschool verder met de challenge, die nu al op zeshonderd staat. Wordt vervolgd.
Het laatste nieuws ontvangen?
Met de nieuwsmail HattemNieuws ontvangt u het laatste nieuws in de mailbox.