Wandelaars ontdekten maandag 17 februari op een wandelpad een schoenencirkel aan de Randweg en informeerden RTV Hattem. Onze oproep leidde tot een aantal reacties en vandaag, 19 februari, meldden de makers zich. De cirkel is een ode aan een moeder, zo blijkt. ‘Afscheid van onze moeder Jantje, die tot op haar 101e jaar zelfstandig thuis op Randweg 14 bleef wonen en daar in het najaar van 2024 overleed.
Anja Marks en Elise Serno over het project: ‘De cirkel is symbolisch voor het leven. Van het middelpunt van de cirkel, de geboorte, in ruimere cirkels naar buiten. Van de lente van het leven – de jeugd-, naar zomer, herfst en winter. De tinten worden telkens iets  donkerder, terwijl er steeds wat licht door de bladeren blijft schijnen. Uiteindelijk gaat de herfst over in de winter van het leven. De stappen moeizamer, met struikelingen, maar toch stappen blijven zetten, hoe klein ook – en hoe kort de wandelingen nog zijn.’
Schoenen die dragen
‘Schoenen kunnen we zien als symbolisch voor het op de aarde staan. We zijn in contact met het stoffelijke. De verschillende schoenen staan voor verschillende ervaringen, die we in het leven opdoen. De schoenen kunnen we ook zien als alle steun die we krijgen en die ons mee door het leven dragen. We hoeven niet alles zelf te doen. Hogere hakken als het leven wat frivoler is, open schoenen die luchtigheid laten zien en stevige schoenen als het leven wankeler wordt en niet meer vanzelf gaat. Met de diverse schoenen wordt genoten van het landschap. De mooie bospaden, de bloemen en bomen langs het pad en de obstakels die overwonnen moeten worden. De nieuwsgierigheid naar elke verandering in het landschap.’Â
Bij de schoenen stonden twee koffers, waarbij de makers vragen opriepen als ‘Is het bagage die we allemaal meetorsen op onze reis door de wereld? Soms een lichte vracht, soms zwaar. Worstelingen, twijfels en niet uitgekomen wensen. Er is altijd iets te dragen, iets te kiezen, iets mee te nemen of los te laten, maar niet alles lukt. Voor eenieder verschillend in kracht en belevenis. Hoe gaan we om met onze wensen en onze lasten? Hoe is het met onze draag- en veerkracht?’
Bewaar niet teveel
‘De koffers kunnen ook de wereldse zaken zijn, die we uiteindelijk moeten achterlaten. Wat laten we achter? Onze bezittingen, de materiële zaken, groot en klein, maar ook de niet materiële sporen, die we nalaten. Dan kunnen we denken aan betrokkenheid en aandacht voor de mensen om ons heen en overgedragen waarden en normen. Een andere opvatting van al die schoenen en kofferinhoud is, dat je juist niet teveel zou moeten bewaren: uiteindelijk moet je alles achterlaten en de ballast kan ook tijdens het leven te groot zijn. Zo lang je maar voor ordening zorgt.’
Naschrift
Voor alle duidelijkheid wordt met ‘onze moeder’ de moeder van Elise, Gradus en Robert Serno bedoeld. Anja Marks en buren verzorgden de uitvoering van het project, samen met fotograaf Be Poolman.
Wat een mooie uitleg over deze schoenen expositie. Een prachtig eerbetoon aan vast een bewogen leven.
En fijn dat de schoenen weer netjes zijn opgeruimd. Gaan beide dames ze later hergebruiken op andere plaatsen in de Wereld?