Zo bakt Hattem zijn bollen

Samen met je schoonzoon of kleinkinderen oliebollen bakken, het jaarlijkse deeg-in-oliebad is in Hattem vooral een sociaal gebeuren. Recepten en baktechnieken worden al kokkerellend doorgegeven aan de volgende generatie. RTV Hattem kreeg op drie adressen een kijkje in de meestal geïmproviseerde keuken.

Jan Goldsteen – bollen en flappen voor elke generatie
Bij Jan en Gerie Goldsteen aan de Rijnstraat is het gezellig druk. Kinderen en kleinkinderen komen vandaag en morgen over de vloer, want oliebollen bakken is een jaarlijks ritueel. Jan is de bollenspecialist in huis, terwijl dochter Geke zich vooral op de flappen toelegt. Bakplaats is de voormalige inpandige garage waar een werkbank de overtollige oliespetters opvangt. De twee kleindochters houden zich vooral bezig met het maken van wafelbeslag en het nuttigen van opa Jan zijn baksels die dit jaar opnieuw zeer geslaagd zijn.

Johan Knegt – de half-om-half bol
Op de Kamperhoeve komt de baklucht ons tegemoet uit een openstaande garagedeur. We lopen naar binnen en vinden daar Johan Knegt met schoonzoon Arjen. Johan houdt binnen nauwkeurig de stopwatch in de gaten, want ‘als de bollen te lang opstaan, zijn ze niet lekker’. Johans geheim is een mengsel van half traditioneel en half soezenbeslag. Hij geeft het graag al bakkend door aan schoonzoon Arjen, want ‘hoe meer generaties er van kunnen genieten hoe beter’.

Rob Stapper – de pure bol
Rob Stapper is in zijn chaletje achter zijn huis aan de Gelder in de weer: ‘Het moeten er dit jaar zo’n 450 worden. Dat zijn er 150 minder dan vorig jaar.’ Zoon Ronald is overgekomen uit Londen om met boor en betonmixer de grote hoeveelheden deeg klaar te maken die Rob verwerkt tot nieuwjaarsgebak. Dat beslag rijst in snel tempo tegen de verwarming, zodat de volgende lading al vlot de olie in kan. Robs geheim:’Eigenlijk alleen de pure bol, gebakken in goede olie. Als je in slaolie bakt lopen ze gauw vol en dan zijn ze na een paar uur taai in plaats van luchtig. Voor mij liever geen rozijnen en geen krenten. Maar ja, niet ieders smaak is gelijk, dus gaan er toch maar een paar handen met gedroogde druifjes door het beslag’.