Woensdagavond 26 maart heeft toneelvereniging Advendo het blijspel En nog veule joaren opgevoerd, de eerste van drie avonden in MFC de Marke. Het was een stuk van deze tijd: wie gaat er voor moeder zorgen nu haar gezondheid minder wordt? Ondanks pijnlijke (toneel)besluiten weet Advendo de zaal te raken met humor en hilariteit.
De zaal was goed gevuld en na een kort welkomstwoord gingen de gordijnen open. Het publiek werd meegenomen naar de huiskamer van Willem (Jan van der Beek) en Mina Kruit (Janneke de Jong), en hun zoon Roelof (Bob van Regteren). Willem loopt tegen zijn pensioen aan maar is nog erg actief. Zoon Roelof staat op het punt om te trouwen met Fien (Geja Eghuizen). Ze bouwen een eigen huis en zijn hier erg druk mee.
(O)Ma Kruit (Carla Broekhuis-Bonte) is de moeder van Willem, Jans (Joop Bode) en Ab (Mark Nikkels). Zij is gevallen en heeft haar rug ernstig gekneusd. Willem maakt zich zorgen of zijn moeder nog wel zelfstandig kan wonen en overweegt om haar aan te melden voor het verzorgingshuis. Broer Jans is het hier niet mee eens, omdat hij bang is dat ma het niet naar de zin zal hebben in een verzorgingshuis en dat ze dan met haar zitten opgescheept. Hij komt met zijn vrouw Griet (Marlinda Broekhuis) bij broer Willem op bezoek om de situatie te bespreken, waarbij ze tot een compromis komen. Willem en Mina besluiten om ma voor drie maanden in huis te nemen om te zien hoe slecht ze ervoor staat. In de tussen tijd kunnen ze dan thuiszorg inschakelen en een indicatie aanvragen.
Roelof en Griet zijn niet blij met de komst van oma en samen met Ab bedenken ze een plan voor als de medewerker van het indicatie orgaan langs komt om oma te beoordelen voor het verzorgingshuis.
Lang zal ze leven
Ze zijn bij oma, omdat ze jarig is. Wanneer ze oma toezingen met Lang zal ze leven haakt het publiek al snel in en wordt oma uit volle borst toegezongen door de zaal. Dit enthousiasmeerde de spelers zichtbaar. Na een aantal hilarische scenes met oma en de medewerker van het indicatie orgaan is het nog spannend of oma de indicatie voor het verzorgingshuis zal krijgen… Uiteindelijk wordt de indicatie toegekend. Oma kan verhuizen naar het verzorgingshuis.
Het applaus van het publiek was het bewijs voor de spelers en regisseur dat het blijspel En nog veule jaren werd gewaardeerd. De voorstelling had herkenbare en hilarische momenten, en in het dialect gaf een extra dimensie.
