Bij het in het Anton Pieck Museum in Hattem staat het jaar 2020 in het teken van de 125e geboortedag van Anton Pieck. Twee hele verdiepingen in het museum zijn opnieuw ingericht om de bezoeker mee te nemen door het werk én het leven van Anton Pieck.
‘Anton Pieck 125 jaar’ omvat knoop- en kruispunten in de ontwikkeling van een markante Nederlander die ook in het buitenland met waardering werd opgemerkt. Er wordt aandacht besteed aan de ‘bekende Pieck’, maar wellicht nog meer aan de ‘onbekende’; de kunstenaar die in zijn vormingsjaren en daarna met aandacht luisterde, leerde en waarnam, ook nog toen hij al lang zijn eigen weg gekozen en gevonden had.
‘Ding of krabbel’
Van al zijn disciplines, olieverf of aquarel, boekillustratie of grafisch werk laat het Anton Pieck Museum een doorsnede zien. En hiervoor gold dat Anton altijd begon met een ‘ding of krabbel’, zoals hij zelf zijn schetsen noemde. Anton Pieck’s goede vriend Melchior over zijn schetsen: ”…de meeste waren vuil en gevlekt, ongewassen en gescheurd, maar frisser, spontaner en hartelijker dan hun wel verzorgde broertjes en zusjes.” “Ze leerden mij hun geestelijk vader kennen zoals ik hem nooit had gezien en zoals ook u hem niet kent.”
75 jaar vrijheid
Het jaar 2020 staat ook in het teken van ‘75 jaar vrijheid’. Anton Pieck heeft vele documenten vervalst en hij verschafte onderdak. Hierin heeft hij een belangrijke rol gespeeld tijdens de Tweede Wereldoorlog. Daarnaast heeft hij in die tijd werkjes geruild voor eten en drinken. Dankzij een oproep konden enkele werken worden achterhaald. Een unieke kans om deze te bezichtigen.
De tentoonstelling in het Anton Pieck Museum in Hattem is te zien tot en met 10 januari 2021.
Anton Pieck, bescheiden en geliefd, werd op 19 april 1895 geboren in Den Helder, samen met zijn tweelingbroer Henri. HIj volgde onder meer tekencursussen aan de Koninklijke Haagse Academie voor Beeldende kunsten. Om een in financieel opzicht vastere basis te krijgen, werd hij in 1920 docent tekenen aan het Kennemer Lyceum in Overveen. Anton heeft er veertig jaar gewerkt.
Zijn artistieke werkzaamheden, waarbij hij gebruik maakte van een groot aantal technieken, omvatten een breed scala. In binnen- en buitenland is hij bij het grote publiek vooral bekend geworden om zijn ‘gebruiksgrafiek’, zoals illustraties, kalenders, geboorte- en nieuwjaarskaarten en ex-libris. Daarnaast vervaardigde hij echter ook olieverfschilderijen, reistekeningen, litho’s, droge naalden, etsen, houtsneden. Bovendien mag hij ontwerper en restaurateur genoemd worden: hij heeft diverse exterieur- en interieurverzorgingen op zijn naam staan, waaronder De Efteling en het automuseum Autotron.
Tot op zijn laatste dag heeft Anton getekend. Nog op zijn 92e vroeg hij zich af: “…wat is er mooier dan een enkele bloem”. Hij stierf op 92-jarige leeftijd in zijn slaap, op 24 november 1987.
