De Kleurrijke kerkdienst, een speciale dienst in de week van Kleurrijk Jezelf Zijn, op zondag 12 oktober was heel divers in haar liturgie. Na een speels moment van K3 met de uitnodiging om alle kleuren van de regenboog te leven zong Gerben Eilander, begeleid door Herman Weelink, het lied van Rob de Nijs, Terug naar vroeger. Daarin refereerde hij op zijn eigen rustige doch indringende wijze aan de pijn van vroeger die misschien nu nog gevoeld wordt.
Virginie Lombe Kroes kreeg de gelegenheid om te vertellen over haar Stichting Petralien. Deze is ontstaan vanuit gemis en verdriet. ‘Inclusie betekent voor mij dat iedere persoon mag participeren in onze samenleving.’ Haar dochter Petralien is een meisje met de ziekte van Down. ‘Petralien heeft naast haar beperkingen talenten. Ze is visueel ingesteld. Na haar laatste operatie is het idee ontstaan van een inclusieve speelplek voor alle kinderen, met of zonder beperkingen. God heeft ieder mens naar zijn evenbeeld geschapen. Alle mensen zijn uniek in zijn mogelijkheden. Als stichting zetten we ons in om het geluk van kinderen met een beperking te bevorderen.’ Anne Mulder, penningmeester van de stichting, vroeg aandacht voor kleine en grote mensen in eigen omgeving die moeten leven met beperkingen.
Veilig
Lano deelde zijn persoonlijke gevoel dat je niet altijd geaccepteerd wordt om wie je bent en wat je doet. Het gevoel van eenzaamheid. Plekken die niet veilig zijn, herkent hij, maar als hij mensen ziet met een pinnetje met een regenboog erop, dat geeft hem een gevoel van veilig-zijn. ’s Nachts doet hij op straat zijn lange haar anders ‘om bij de norm te passen, maar waarom?’. Hij en het gezin waaruit hij komt, wordt nog steeds bedreigd. Maar er zijn ook plekken waar hij compleet geaccepteerd wordt. ‘Ga vooral in gesprek met elkaar en leer van elkaar. Zoek elkaar op en leer elkaar kennen waardoor er veel opgelost kan worden.’
Tot slot: ‘Verbeter de wereld en begin bij jezelf.’
Afstemming|
Herman Weelink was geraakt door het verhaal van Petralien over dat ieder mens beperkt-zijn en uniek-zijn tegelijk is. Hij nodigde de aanwezigen uit om wat in iedereen leeft als uniek-zijn, jezelf-zijn, om dat te laten horen. Er ontstond spontaan een koor van diverse unieke stemmen, afgestemd op elkaar.
Het thema was gezien en gehoord worden. De gehele liturgie is Liturgie
