Tijdens het stadsgesprek vorig jaar op het stadhuis in de Kleurrijk Jezelf Zijn-week viel zeker één man op: Casper Spannenberg. Hij toonde zich geraakt na alles wat hij hoorde over uitsluiting. De redactie zocht hem en zijn vrouw Asselien op om terug te blikken.‘Aanleiding van mijn betoog toen, was het niet accepteren van een ander. Ik vond het heel erg te horen, dat mensen zo tegen elkaar opstaan en dat ze anderen niet gunnen te leven zoals men is.
Vanuit mijn geloof heeft God alle mensen geschapen, of je gelooft of niet. Vanuit dat geloof wil ik zeggen: we zijn broeders en zusters. Je kan wel zeggen, dat is een ras en dat is een ras, maar rassen vind je bij dieren en niet bij mensen. Als ik met mensen praat kan ik wel eens zeggen:
eigenlijk ben je mijn broeder of mijn zuster. Dat geloof ik. Dat gaat niet over dat de ander moet doen en denken zoals ik. Je zegt niet tegen een ander “dat moet je doen en dit moet je doen…”. Je hebt respect. Het gaat om samen zijn.’
Onrecht raakt mij
‘Ik las laatst wat er op Urk is gebeurd. Toen Hamas Israël binnenviel, gingen de vlaggen van Israel uit, huis aan huis. Een paar mensen hadden de vlaggen weggehaald en in brand gestoken. Een jongen van 15 hebben ze opgepakt. Hij had er niets mee te maken. (Het lijkt wel op het verhaal uit de bijbel, pak Jezus maar dan is het rustig.) De hele familie werd gepest en uiteindelijk weggepest. Op Urk zeggen ze: we hebben er alles aan gedaan wat we moesten doen, maar we hebben geen bewijs gevonden. Er werd excuses aangeboden, maar wat ze niet doen, is door Urk rijden en zeggen: “We hebben het verkeerd gedaan. Laat ze met rust. Ze hebben niets gedaan.”
Hierin raakt mij het meeste het onrecht wat een ander aangedaan wordt.’
Vroeger veel onbekend
Eerlijk vertelt hij dat hij vroeger ‘lelijke gedachten’ had als hij hoorde over homoseksualiteit. ‘Maar nadat ik iemand had ontmoet, dacht ik: “Casper, waar ben je mee bezig geweest?”. Veel later zag ik hem lopen met zijn vriend. Ik zei: “Ik heb je een keer nageroepen met een scheldwoord…” Hij wist het niet meer. Maar ik wel. Iemand die schuld heeft, weet het nog. Ik voelde me schuldig.’
Het voorval vond vijftig jaar geleden plaats. ‘Toen dacht men anders, we wisten niet wat het was. Vroeger was er zoveel onbekend. Het is goed dat de gemeente deze week organiseert en erover vertelt.’
Verdriet
‘We hangen straks de vlag uit omdat we achter deze week staan. Het gaat erom niemand te verstoten. Voor mij is de regenboog een symbool van belofte van God aan Noach en aan alles wat daarna komt. God zal er zijn. Als ik de regenboog zie, dan denk ik, God ziet hem ook. De regenboogvlag hang ik uit omdat ik een mens ben onder de mensen.’
‘Ook in onze stad, in gezinnen is er nog veel verdriet. De gemeente laat in de Kleurrijk Jezelf Zijn-week samen met de mensen die de vlag met de regenboog uithangen, zien: Het gaat om samen zijn.’
HattemNieuws – van de redactie
Wilt u op de hoogte gehouden worden van het dagelijks nieuws uit Hattem e.o.? Ontvang de nieuwsbrief HattemNieuws voortaan in uw mailbox!
