Op een guur en winderig sportpark de Kei in Slagharen traden sc Lutten en de vv Hattem tegen elkaar in het strijdperk om een plek in de middenmoot van de 3e klasse C te consolideren. Wederom kon trainer Herman Oosterhaar niet beschikken over voor het team belangrijke spelers. Ditmaal was het topscorer Wesley van Winsum die afwezig was. Daar stond tegenover dat de reservebank weer goed bezet kon worden omdat Daan van Enk, Jeffrey van Ommen en Jari Dunnink terug waren gekeerd van blessures.
Weinig spektakel tot de rust …
Hattem begon gedisciplineerd aan de wedstrijd waarbij het probeerde de ruimtes zo klein mogelijk te maken tegen de tegenstander die twee weken eerder koploper Heerde op de knieën had gekregen. Hattem trapte af met negen zelfopgeleide spelers, echte Hattemse jongens. Met veel inzet probeerde sc Lutten de Hattemer muur te slechten, maar tot veel echte doelkansen leidde dit niet in het eerste bedrijf. Doelman van Dijk speelde wederom een solide wedstrijd en stuurde zijn verdediging goed aan.
Aan de bal was het jonge team van de geel-blauwen de eerste helft niet goed genoeg. Er werden te weinig aanvallende impulsen gegeven die tot een doelpunt hadden kunnen leiden. Op het middenveld werd de bal te snel weer ingeleverd, voordat de aanvallers gevaarlijk konden worden. Diezelfde aanvallers toonden daarentegen weer te weinig initiatief waardoor de middenvelders de bal ook niet goed kwijt konden. De kip en het ei verhaal. Lutten had een klein overwicht maar zoals gezegd leidde dit niet tot gevaar in de Hattem-defensie. Met de brilstand op het scorebord werd de kleedkamer opgezocht.
Na rust meer initiatief aan beide kanten
In de rust paste Oosterhaar twee wissels toe. Noodgedwongen moest Jort Steenman in de kleedkamer achterblijven met een liesblessure die hij opliep na een glijpartij toen hij in de eerste helft een voorzet wilde geven. De tweede wissel betrof Sam Broekhuis die een ongelukkige eerste helft speelde. Met de ervaren Daan van Enk op het middenveld en Jeffrey van Ommen centraal achterin werd begonnen aan de tweede helft. Tigo Zoomers verhuisde daardoor naar de positie rechtsachter. Hattem nam meteen het initiatief en had mede door de omzettingen meer grip op de wedstrijd. Aanvoerder Borger nam zijn team aan de hand en met de balvaste Bram de Boer (wat een techniek!) op de rechtervleugel werd de aanval gezocht. Maar toch kwam sc Lutten op voorsprong. Bij een omschakeling werd de linkerflank gezocht en uit de voorzet die volgde kon de volledig vrijstaande Boudewijn de Graaf de bal binnen koppen. Hattem raakte echter niet van de wijs van deze tegenvaller. Aan de linkerzijde kwam Felix Besseler veel beter tot zijn recht en wist hij met zijn dribbels de tegenstander te ontregelen, zodat andere spelers vrijkwamen en aangespeeld konden worden. Hattem creëerde kans op kans en het leek dan ook een kwestie van tijd dat de meegereisde supporters (wat waren het er weer veel!) konden juichen. Onze spitsen hadden echter last van het België–syndroom;zij konden het net en elkaar niet vinden.
Venijn in de staart
Na 65 minuten was de pijp van Tigo Zoomers leeg (begrijpelijk na een week griep) en werd hij vervangen door Sietse Witteveen. Voor hen die de zijlijn verlieten om wellicht op tijd te zijn voor de aftrap van Oranje een onjuiste keuze; het venijn in de deze wedstrijd zat namelijk in de staart. Met een heus slotoffensief bestookten de jonge Hattemers het Luttense doel. Met zelfs doelman van Dijk in het vijandelijke strafschopgebied bracht Rick Dalhuisen de bal met een scherpe voorzet voor het doel. De bal werd verlengd tot voorbij de tweede paal waar de trouwe strijder Felix Noordberger hem snoeihard tussen de palen bracht. In een mêlee van spelers raakte de bal uiteindelijk de achterkant van het net en konden de spelers, staf en trouwe supporters toch nog een klein succesje vieren deze middag en voelde de uitslag voor Hattem als een gewonnen punt.
Zit er meer in in de toekomst?
Na de wedstrijd keerde de selectie snel huiswaarts waar samen met de supporters en andere leden werd gekeken naar de wedstrijd van het Nederlands Elftal. Dit jonge elftal word steeds meer een team en boekt langzaam maar zeker progressie in haar spel. Het werkt hard, traint goed en verdient de onvoorwaardelijke steun van de Hattem–supporters. Wellicht had er vandaag op basis van de tweede helft meer in gezeten, maar tegelijkertijd is dit een mooie opsteker voor komende zaterdag wanneer het titelkandidaat Dieze West ontvangt.