Simone Visser: ‘Kunst is mijn taal’

Op Facebook ging een uitnodiging rond van Simone Visser waarin zij lessen en themadagen aankondigde, De Tekengroep genaamd. Wie is deze beeldend kunstenaar die sommigen kennen van de Hattemse Kunstmarkt, en anderen als familie van de Vissers van de Molenbelt? RTV Hattem zocht haar op.

‘Het begon allemaal met een een reünie van de bassischool waar een van de klasgenootjes tegen me zei: wil je geen les geven in Hattem? Nou, nee… misschien… Als ik genoeg deelnemers kan vinden, kan ik dat doen… Na een advertentie kreeg ik acht aanmeldingen en ben ik begonnen.
Het heet De Tekengroep, omdat tekenen de basis is. Als je kunt tekenen, kun je ook schilderen. Tekenen is een ambacht. Met tekenen leer je te kijken naar schaduwen bijvoorbeeld. Net zat ik langs de IJssel en ik heb een kwartier getekend: waar is het licht, waar is het donker? Veel doen helpt enorm. Ik heb mijn 10.000 uur voor tekenen er wel opzitten.’

Als je het tekenen overslaat, wat mis je dan?
‘De basis. Je moet beginnen met een goede compositie. De volgende stap is de tonaliteit, de grijsheid van de dingen, het donker en het licht. Daarna komt pas de vorm. Veel mensen beginnen met portrettekenen met de ogen. Je start dan met een detail. Kijk naar het geheel en het gezicht ontstaat.
Van Gogh tekende in twee, drie slagen. Een cursist wilde als Van Gogh leren tekenen. Hij startte met schelpjes en uiteindelijk tekende hij in een paar slagen koeien.’

Kan iedereen tekenen?
‘Ja. Het begint met de vraag, wat heb je al in huis? Ieder mens heeft een eigen bereik. Je hebt motivatie en discipline nodig om het ook werkelijk te doen. Ik teken elke dag, dat is discipline. Dat moet je doen. Net zoals met sporten. Tekenen is een vaardigheid. Ik verbeter nog steeds.‘

Je hebt al een hele route achter de rug…
‘Ik heb mijn hele leven getekend en geschilderd. Toen ik achttien was, ben ik gestart met de opleiding verpleegkunde en met schilderles. Toen had ik geen idee wat ik deed.
Vervolgens kwam grimmeren op mijn pad. Ik stopte met de verpleging en werkte tijdens de opleiding grimmeren in een fotowinkel. Acht jaar lang zag ik van alles voorbij komen aan fotografie. De zorg ging weer jeuken, maar ook de kunstacademie. Ik werd geattendeerd op Nijmegen waar ze de hbo-opleiding Social Work aanbieden met een kunstzinnige variant. Dat werd de volgende opleiding. In die tijd maakte ik veel portretten. Mijn zus zei toen dat ik moest gaan exposeren, maar dat vond ik nogal wat, maar ik heb het wel gedaan.’

Buiten kaders
‘Tijdens een zware burnout kon ik alleen autorijden. Verder niets. Gedurende een van de ritjes kwam ik in Groningen terecht waar iemand les gaf in iconen schilderen. In de periode voordat mijn vader overleed kreeg ik les. Naast dat ik mijn vader nog een icoon heb kunnen geven, kreeg deze week nog een bijzondere wending. Ik kreeg het advies om de Klassieke Academie, de kunstopleiding in Groningen, te gaan doen.’
Inmiddels woont Visser in Lochem. Ze werkt deels in de zorg en deels in de kunst.

Kunst en zorg, zijn er overeenkomsten?
‘Op Social Work gaat men uit van de spelende mens. Wij mochten thuis spelen. Mijn vader was het oudste spelende kind bij ons.
Een collega in de zorg zei laatst, dat we allemaal die creativiteit zouden moeten hebben die ik laat zien: buiten kaders kunnen kijken en leven. Het past ook bij hoe ik naar het leven kijk. Het leven moet je leven.’ 

‘In de zorg werk ik veel met mensen met trauma’s, mensen met een heftig leven. Ik ga zo te werk dat dat heftige stuk eraf gaat en dat ze kunnen zien dat ze een mooi leven hebben. In de kunst zeg ik het zo: in de bijbel staat dat de aarde in het begin woest en ledig was en er ontstond iets. Zo ervaar ik mijn werk als beeldend kunstenaar. Met potlood en papier ontstaat er iets. Mijn eigenheid is, dat ik met een zekere zachtheid teken.’

Aardse man
‘Het verhaal over de grimmeeropleiding is wel een mooi verhaal. Mijn vader was een aardse man. Je gaat mee naar bruiloften én naar de begrafenissen, vond hij. Naast ons woonde oma en tante Stien kwam toen ze ziek werd. Zij maakte poppenhuizen van lucifersdoosjes. Na haar overlijden gingen we een voor een met onze vader naar tante Stien. Ze was heel mooi opgemaakt. Als ik later groot ben ga ik dode mensen opmaken, dacht ik toen. Ik was drie of vier.’ 

Kom je uit een kunstzinnig gezin?
‘Aan beide kanten van de familie zitten kunstzinnige mensen. Het is niet zozeer kunstzinnig als wel ambachtelijk en dat herken ik aan de Vissers-kant. Ik weet nog dat we op de middelbare school zaten en mijn broer het advies kreeg dat hij les moest gaan nemen. Waarom ik niet, was een beetje mijn vraag, maar het was gewoon zo. Ik heb het later zelf opgepakt.
Toen ik de grimmeeropleiding ging doen, waarschuwde mijn moeder me wel: je komt in een rare wereld terecht. Je moet eens weten, dacht ik, wat voor een wereld de verpleeging is.’

Wat is het verschil: kunstzinnig en ambacht?
‘Een ambacht kun je leren. Mijn werk klopt ambachtelijk en ik voeg iets toe… ik kan niet vertellen wat precies. Het komt van binnenuit. Het ontstaat. Ik volg het pad en ik weet niet wat het wordt. Ik begin zoals het leven begint en verloopt. Het is in die zin niet maakbaar. Ik kan niet iets maken volgens het idee van een ander en ik kan niet iets namaken.’

Mijn taal
Dit maakt het kwetsbaar?
‘Ja, het is van mij, het is mijn taal. De taal waar ik mijn emotie in uit. Kunst is mijn taal. Ik kan beter schilderen dan praten.
Ik had een tijdje een galerie met een collega. Daar ben ik gaan exposeren. Dat vond ik wel spannend. Je geeft jezelf bloot.’

Je maakt ook portretten. Dat zet je in dienst van anderen.
‘Klopt. Dan ben ik meer vanuit het ambacht aan het werk.’

De zomervakantie is bijna voorbij, wat zijn je plannen?
‘Voor mij nog niet.’ Ze lacht. ‘Ik ga later nog een paar weken weg. Ik start in Hattem op 27 oktober De Tekengroep. Zeven lessen, op zondagochtend of op zondagmiddag. Daarnaast organiseer ik themadagen in Diepenheim (landschap), Lochem (model) en Hattem (portret).
Binnenkort exposeer ik en ik ga in gesprek met galeriehouders over een ander deel van mijn werk wat meer magisch surrealisme is.’

Meer informatie over Simone Visser en De Tekengroep vindt u op haar website. https://simonevisser.com/agenda/

HattemNieuws
Ontvang nieuws uit Hattem (politiek, sport, kunst en cultuur, samenleving en human-interest) voortaan in uw mailbox!

Laat een reactie achter

Plaats alstublieft uw reactie
Vul je naam in