Het is zomervakantie. Hattem loopt langzaam maar zeker vol met tijdelijke vakantie- en andere gasten, maar er zijn ook thuisblijvers. Af en toe schieten we zo’n vakantiegast of thuisblijver aan met de vraag: hoe ervaar jij Hattem? In deze aflevering: Zomers Hattem door de ogen van … de musicus.
‘Weet je zeker dat je mij moet hebben voor een interview over Zomer in Hattem? Ik ben over drie dagen weg!’
Aan het woord is Herman Weelink. Muziekdocent, koordirigent en stembevrijder. Al weer heel wat jaren, ook ’s zomers, woont hij in hartje Hattem aan de Kerkstraat, het pittoreske pleintje naast de Andreaskerk. ‘Aan de andere kant van de Andreaskerk heet het de Kerkhofstraat, maar het is hier absoluut geen dooie boel. Als buren kunnen we het prima met elkaar vinden en af en toe kapen we het plein om ’s zomers gezellig bij elkaar te zitten.’
Een van Weelinks hobby’s is het roeren in de pannen. ‘Als dirigent beweeg ik vaak mijn armen op en neer, in de keuken kan ik ze voor de afwisseling ook eens heen en weer laten gaan. Onlangs nog heb ik eten gekookt voor de mensen die met mij het herdenkingsconcert op 3 mei hebben georganiseerd. Hier op het plein hebben we lekker gegeten én we konden samen terugkijken op een geslaagd evenement.’
‘Als je in het centrum woont is je huis, zeker in de zomermaanden, onderdeel van een toeristische attractie. Ik zorg er altijd voor dat de aanblik met wat bloemen en planten fleurig is. Daar ben ik gelukkig niet de enige in, integendeel! Ik hoor toeristen vaak zeggen dat ze merken dat Hattemers trots zijn op hun stadje en dat laten merken door de manier waarop ze de boel fleurig houden.
Hattem is ook in de zomer een aantrekkelijke woonplek, maar natuurlijk ga ik wel regelmatig op pad. Binnenkort stap ik op de fiets en peddel ik al bikepackend naar Praag. Tentje en slaapzak mee en stevig doorfietsen dus.’
‘Nee, ik draai onderweg geen muziek. Vakantie is voor mij een moment om even afstand te nemen van alles en iedereen. Natuurlijk ben ik blij als ik na een paar weken weer op mijn vertrouwde plekje ben.’
‘Wat mij nog het meest heimwee bezorgt naar Hattem? Ik denk dat dat vooral de mensen zijn. Die kenmerken zich door veel gemeenschapszin en samen de schouders er onder om iets tot een succes te maken. Als ik terugdenk aan het afgelopen jaar, dan was voor mij hét hoogtepunt toch wel het 3 mei-herdenkingsconcert. Het is indrukwekkend dat we als Hattemse muziekverenigingen en koren zo mooi met elkaar konden optrekken. We hebben toen heel veel mensen een prachtige avond bezorgd.’
We ronden het gesprek af, want Weelink moet door naar een volgende afspraak. ‘Er moeten nog wat stemmen worden bevrijd dit weekend en daarna is het ook voor mij tijd om Hattem even te verlaten. En als ik weer terug ben wil ik er met nieuwe energie weer een mooi muzikaal jaar van maken.’
